Ośrodki Promocji Edukacji i Terapii Rodzin – program rozwoju i profesjonalizacji usług psychoedukacyjnych i terapeutycznych dla rodzin w woj. opolskim.

donator: Europejski Fundusz Społeczny

kwota dofinansowania: 1 087 698,78 zł

okres realizacji: od 1 maja 2018 do 31 grudnia 2020

cel projektu: zwiększenie zakresu specjalistycznego wsparcia osób lub rodzin zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym z terenu woj. opolskiego oraz ich otoczenia poprzez uruchomienie działalności 3 Ośrodków Promocji, Edukacji i Terapii Rodzin w Opolu, Nysie i Kędzierzynie-Koźlu świadczących usługi społeczne w zakresie konsultacji,poradnictwa, terapii indywidualnej i rodzinnej oraz działań prewencyjno-edukacyjnych w okresie od 01.10.2018 do 30.11.2020 r.

beneficjenci: osoby zagrożone wykluczeniem społecznym, wykluczone społecznie oraz otoczenie tychże osób, będący mieszkańcami województwa opolskiego.

geneza projektu: Sytuacje kryzysowe pojawiające się w życiu człowieka, małżeństwa i rodziny są naturalnym elementem funkcjonowania systemu rodzinnego i mają istotny wpływ na jego trwałość i rozwojową jakość. Choć pojawiają się na różnych etapach życia rodziny, objawowo często wyglądają podobnie i niestety wskutek nieumiejętnego radzenia sobie z bieżącymi problemami nierzadko prowadzą do rozpadu rodziny. Problemy te mogą być związane z nieprawidłową komunikacją pomiędzy członkami rodziny, z trudnościami wychowawczymi, z kryzysem związanym ze zmianą etapu życia rodziny (np. pojawienie się dziecka w rodzinie), z bieżącą sytuacją materialną, bezrobociem, z uwarunkowaniami międzypokoleniowymi itd. Według danych GUS w przeciągu minionych 15 lat Opolszczyzna przy statystyce rozwodów porównywalnej do średniej krajowej charakteryzowała się zauważalnie niższą liczbą zawieranych małżeństw na 1000 ludności. Skutkiem rozpadu rodziny jest m.in. zmniejszona dzietność, zwiększony poziom ubóstwa,zmiana modelu rodziny, pojawianie się problemów rozwojowych u dzieci, problemów szkolnych, przemocy, zwiększona ilość uzależnień, pogłębianie się dysfunkcji prowadzących do niewydolności opiekuńczo-wychowawczych itp. Niewątpliwie czynniki te sprzyjają wykluczeniu społecznemu tak strukturalnemu, jak i normatywnemu wzmaganemu w wyniku migracji zarobkowych będących konsekwencją wciąż dość wysokiego poziomu bezrobocia (9,0% w 2016 roku, powyżej wskaźnika dla kraju) powiązanego z niewysoką siłą nabywczą wynagrodzeń (średnie wynagrodzenie w roku 2016 – 3.927,04 zł, co stanowi 91,5% średniej krajowej). Z analizy Regionalnego Ośrodka Pomocy Społecznej dotyczącej zagrożenia ubóstwem (stan na 31.12.2016) wynika, iż co prawda zakres tzw. ubóstwa relatywnego od lat stopniowo się zmniejsza, jednak praktycznie na niezmienionym poziomie pozostaje poziom ubóstwa skrajnego (minimum egzystencji); ubóstwo jest jednym z najsilniejszych wektorów rozpadu rodziny i postępowania wykluczenia, a na ubóstwo skrajne najbardziej narażone są rodziny wielodzietne. Konieczne staje się więc tworzenie specjalistycznych ośrodków, które świadczyłyby kompleksową, profesjonalną i jak najbardziej skuteczną w świetle obecnego stanu wiedzy, pomoc rodzinom doświadczającym różnorakich trudności i tym samym minimalizowały ryzyko pojawienia się w rodzinie poważnych i niezwykle trudnych do przezwyciężenia dysfunkcji. W ostatnich latach coraz większe znaczenie w pracy z rodzinami doświadczającymi trudności i problemów odgrywa systemowa terapia rodzin wynikająca z założenia, iż rodzina tworzy całościowy system, w którym problem czy choroba jednego z członków rodziny ma wpływ na funkcjonowanie pozostałych osób w rodzinie (I.Namysłowska, A. Siewierska, Terapia rodzin a terapia par, „Psychoterapia” 2007, nr 3, s. 37-42). Zgodnie z założeniem systemowej terapii rodzin, jeśli jednostka ma się zmienić (np. wyzdrowieć, przestać przejawiać trudności wychowawcze itd.), kontekst, w którym ona żyje również musi ulec zmianie. Obiektem terapii przestaje więc być osoba, staje się nim natomiast układ związków, w jakie ta osoba jest uwikłana. Celem terapii jest więc indywiduacja i zmiana struktury (zamiast usuwania symptomów), osiągnięcie dojrzałości psychicznej, zdolności do pracy (nauki) i darzenia innych miłością oraz gotowość do wzięcia za siebie odpowiedzialności. Terapeuci starają się wesprzeć rodzinę (czy to w pracy z całym systemem, czy też poprzez pracę z indywidualnym klientem) w rozpoznawaniu i uruchamianiu utraconych przez nią zasobów (np. zdolności do podjęcia inicjatywy, otwarcia konfliktu, gotowości do zmierzenia się z rzeczywistością). Dzięki temu, pozytywne skutki terapii są długofalowe i wprowadzają trwałe oraz korzystne zmiany w jej funkcjonowaniu.

opis realizacji działań:

  • remont adaptacyjny trzech pomieszczeń w Ośrodku w Opolu na potrzeby realizacji działań terapeutycznych
  • zakup wyposażenia – zasoby komputerowe (4 laptopy, 3 projektory multimedialne, 3 ekrany projekcyjne, 3 tablice moderacyjne, 3 flipcharty, 2 urządzenia wielofunkcyjne)
  • zakup wyposażenia (fotele, wieszaki, krzesła, stoliki, meble biurowe)
  • zakup wartości niematerialnych i prawnych (systemy operacyjne, pakiety bezpieczeństwa sieciowego, aplikacja do rejestracji pacjentów)
  • szkolenia podnoszące kwalifikacje psychologów, terapeutów i innych specjalistów ds. rodziny
  • specjalistyczny kurs terapii systemowej
  • systemowa terapia rodzin
  • terapia indywidualna osób dorosłych
  • diagnostyka i terapia dzieci
  • Warsztaty i zajęcia integracyjne oraz profilaktyczno-edukacyjne dla rodziców, dzieci i młodzieży oraz rodzin z dziećmi
  • grupa wsparcia
  • Superwizje zespołu specjalistów pracujących w poszczególnych ośrodkach
  • zatrudnienie rejestratorów ośrodka

logotypy
© Diecezjalna Fundacja Ochrony Życia   Program e-pity by e-file   Zarządzanie treścią: PROBETA