Diagnoza dziecka zazwyczaj dokonuje się w obecności rodzica lub opiekuna prawnego.
Składa się ona z wywiadu przeprowadzanego z rodzicami i z dzieckiem, bezpośredniej obserwacji zachowania w gabinecie terapeuty, testów psychologicznych oraz ewentualnej analizy wcześniejszej dokumentacji psychologicznej.
Ma to służyć poznaniu dziecka, jego możliwości rozwoju, zachowań, specyfiki trudności w funkcjonowaniu szkolnym, osobistym, w relacjach rodzinnych i rówieśniczych.
Postawienie diagnozy pozwala na podjęcie zindywidualizowanej pomocy terapeutycznej, która umożliwia leczenie sygnalizowanych objawów i zaburzeń dziecka.
